Komnata Wielkiej Rady: Historia, obrazy i pełny opis

Czy chcesz odwiedzić Pałac Dożów w Wenecji? W takim razie nie można nie podziwiać Sala Wielkiej Radynajważniejsze i najbardziej majestatyczne pomieszczenie w budynku.

W tym artykule znajdziesz historia z najważniejszymi wydarzeniami, które miały wpływ na to pomieszczenie, z historycznymi notatkami związanymi z architekturą i obrazy i inne prace, które ją charakteryzują.

Opowiem ci również o porządek rządowy Republiki Weneckiejktóry ogłosił swoje prawa w tej sali i słynny Serrata del Maggior Consiglio (Blokada Wielkiej Rady), wydarzenie, które wpłynęło na rozwój hali i całego miasta. Pałac Dożów.

Zanim zaczniemy, krótki wstęp: jeśli planujesz odwiedzić Pałac Dożów w Wenecji, Wielką Salę Rady i wszystkie inne pomieszczenia, zdecydowanie zaleca się, abyś zakup biletu onlineze względu na długą kolejkę, która może utworzyć się przy kasie biletowej. Kupując bilet z wyprzedzeniem, można uzyskać dostęp do Pałacu, omijając kolejkę.

Sala Wielkiej Rady w Wenecji: historia

Skrzydło Pałac Dożów Marka jest prawie całkowicie zajęty przez Sala Wielkiej Radysala, w której odbywały się sesje plenarne Rady Republiki.

Doża siedział w centrum dworu wraz ze swoimi doradcamiw otoczeniu trzech szefów Rady Dziesięciu i "Quarantia Criminale", "avogadori di Comun" i cenzorów, podczas gdy patrycjusze byli rozmieszczeni na bocznych siedzeniach na obwodzie sali i na podwójnych ławkach ustawionych w dziewięciu rzędach.

W 1297 r., w następstwie Serrata del Maggior Consiglio (Blokada Wielkiej Rady), zgromadzenie stopniowo przekazywało zarządzanie rządem nowym magistratom, aby zapewnić lepsze administrowanie sprawami publicznymi. Zgromadzenie zachowało jednak najwyższą władzę nad legislaturą do 1797 r. i zawsze zastrzegało sobie prawo wyboru członków bardzo licznych urzędów.

Budowa obecnego budynku datowana jest na 1340i przeszedł przez trzy różne fazy rekonstrukcji i upiększania:

• Pierwsza z nich sięga początków XV wiek i świadczą o tym pozostałości dekoracji, w tym pozostałości fresku Guariento z Koronacją Dziewicy, podczas gdy z powodu wilgoci figury wykonane przez Gentile da Fabriano, Pisanello i Antonio Veneziano zostały utracone.
• W wyniku kompromitacji aparatu dekoracyjnego w latach 1474-1564, konieczna była renowacja malowideł; przedsięwzięcie obejmowało Alvise Vivarini, Gentile i Giovanni Bellini, Carpaccio, Tycjan, Pordenone, Tintoretto i Veronese.. Niestety, wspaniałe cykle obrazkowe zostały utracone w niszczycielskim ogień który uderzył w Pałac Książęcy w 1577.
•  Po pożarze, pomimo propozycji zburzenia tlących się ruin pałacu w celu wzniesienia nowoczesnego budynku, zdecydowano się go zachować i przywrócić jego XIV-wieczną strukturę zgodnie z Giovanni Antonio Rusconiprojekt. Trzy lata później Rada powróciła, aby osiedlić się w sali, która początkowo była pozbawiona dekoracji, które w rzeczywistości zostały ukończone dopiero na początku roku. XVII wiek. W dekoracji sali, Paolo Veronese, Tintoretto, Jacopo Palma il Giovane, Francesco Bassano, Andrea Vicentino i Gerolamo Gambarato. wziął udział. Rysunki przygotowawcze zostały wykonane przez florenckiego mnicha Gerolamo de Bardi i wenecki historyk Francesco Sansovino.

Architektura Sali Wielkiej Rady

Hala jest ogromny rozmiaro długości 53 metrów i szerokości 25 metrów, może pomieścić ponad 2000 osóbi zajmuje prawie całe skrzydło pałacu od strony basenu św. Marka.

The drewniany sufit jest całkowicie pokryty złotem i malowanymi płótnami, a jego konstrukcja składa się z systemu belek i kratownic, które pozwalają na utrzymanie ciężkiego sufitu bez pomocy kolumn.

Wynalezienie tego szczególnego rzeźbionego sufitu zawdzięczamy Cristoforo Sortektóry w ten sposób sprawił, że pomieszczenie wyglądało jak ogromna otwarta przestrzeń, zwiększając dostępną powierzchnię, aby pomieścić uroczystość mit Wenecji, przedstawiony na środku dachu.

Aby wyobrazić sobie, jak sala musiała wyglądać w 1600 roku, proponuję spojrzeć na Joseph Heinz MłodszyXVII-wieczny obraz.

Praca przedstawia spotkanie, które odbywało się w każdą niedzielę po południu, przy biciu dzwonu św. Patrycjusze miasta, ubrani na czarno, zbierali się i głosowali nad środkami za pomocą "balotte". W centrum siedział doża, a nad nim obraz Raju.

Sala Wielkiej Rady: obrazy

Paolo Veronese, Tintoretto, Jacopo Palma il Giovane, Francesco Bassano, Andrea Vicentino, Carlo i Gabriele Caliari, Paolo Fiammingo, Federico Zuccari, Giulio dal Moro, Jean Le Clerc, Antonio Aliense i Gerolamo Gambarato. wziął udział w dekoracji sali po pożarze, który zniszczył jej wnętrze w 1577 roku.

Artyści ci uczynili to środowisko prawdziwym kompendium malarstwa weneckiego końca XVI wieku.

Rysunki przygotowawcze zostały wykonane przez florenckiego mnicha Gerolamo de Bardi, wspomagany przez dwóch patrycjuszy, którzy byli ekspertami w dziedzinie malarstwa i historii. Wenecki historyk Francesco Sansovino również uczestniczył w projekcie ikonograficznym. Program został również opublikowany w formie tekstu opisowego w 1587 roku.

Na ścianach znajdują się duże płótna, najczęściej używanym sposobem przedstawiania w Wenecji, biorąc pod uwagę wilgotne warunki, które nie pozwoliły na zachowanie fresku.

Płótna przedstawiają epizody z historii Wenecji, takie jak "Czwarta krucjata" z 1202 roku, umieszczony po stronie basenu, oraz "Pokój w Wenecji, którego tematem przewodnim są relacje miasta z papiestwem i Świętym Cesarstwem Rzymskim.

Płótna zdobiące dach sali przedstawiają czyny i cnoty dzielnych weneckich obywateli, podczas gdy w centrum znajduje się alegoryczna gloryfikacja Republiki autorstwa Veronese, "Triumf Wenecji ukoronowany zwycięstwem," umieszczony na ścianie trybunału.

Dzieło przedstawia Wenecję koronowany i otoczony honorem, pokojem i szczęściem w obecności całego weneckiego społeczeństwa, od szlachty po lud, strzeżony przez konnych strażników. Wenecja jest zatem przedstawiona jako obrońca sztuki słabych i pokoju i inspirowane największymi cnotami. Perspektywa przedstawionej potężnej architektury jest pomyślana jako dynamiczna i świetlista scena teatralna.

W kierunku dziedzińca umieszczono płótna z dwunastoma epizodami dotyczącymi "Wady Aleksandra III i Fryderyka BarbarossyObrazy te reprezentują zręczną manipulację historią w celach propagandowych, aby legitymizować pewne atrybuty godności doży.

Pod sufitem znajduje się fryz przez Tintoretto z portretami pierwszych siedemdziesięciu sześciu dożów Wenecji (od 804 do 1556 roku), z których każdy trzyma zwój z najważniejszymi dziełami swojego doży.

Można zauważyć, że jeden z dożów jest przedstawiony w czarnej draperii: jest to Marino Falierodoża, który w 1355 r. próbował dokonać zamachu stanu i został skazany na ścięcie; w rzeczywistości na draperii widnieje napis "HIC EST LOCUS MARINI FALETRO DECAPITATI PRO CRIMINUS" (jest to miejsce Marino Faliera, który został ścięty za popełnione zbrodnie).

Na końcu pokoju znajduje się kolosalny obraz "Raj" wykonane między 1588 a 1592 rokiem przez Jacopo Tintoretto. Płótno składa się z kilku zszytych płócien i jest wypełnione mnóstwem postaci świętych i aniołów, wizja, mimo że przedstawia raj, jest nieoczekiwanie chaotyczna i zatłoczona, niemal ponura.

Ten tryb reprezentacji jest charakterystyczny dla sztuki Tintoretto, który lubił przekazywać poczucie patosu i dramatyzmu w swoich pracach poprzez kontrastowanie jasnych i ciemnych kolorów.

Obraz ma Jezus i Maryja jako główni bohaterowie; światło pod nimi zstępuje; jest to duch święty, który spada dokładnie na tympanon tronu, na którym siedział doża.

Temat jest nie tylko religijny, ale także alegoria dobrego rząduŚwiatło jest boską esencją, która wkracza w postać doży, obdarzonego niebiańską misją, pozwalającą mu zawsze podejmować właściwe decyzje.

Często zadawane pytania

Gdzie znajduje się sala Wielkiej Rady?

Sala Wielkiej Rady znajduje się w Pałacu Dożów w Wenecji, w skrzydle wychodzącym na Basen Świętego Marka. Sala jest częścią wycieczki po wnętrzach pałacu.

Jak rozmieszczone były ławki i miejsca siedzące w Wielkiej Komnacie Rady?

ławki zostały ułożone w równoległe rzędyW kierunku długości sali każdy rząd miał ławki po obu stronach, a więc po prawej i lewej stronie.

Patrycjusze siedzieli w rzędach pośrodku i pod ścianąpodczas gdy pies siedział w centrumpod obrazem raju, flankowany przez radnych, trzy głowy Rady Dziesięciu, Quarantia Criminale, avogadorów i cenzorów.

Więcej informacji można znaleźć na stronie Obraz Francesco Guardiego (Doża Wenecji dziękuje Wielkiej Radzie).

Jak duża jest sala Wielkiej Rady?

Wielka Komnata Rady w Pałacu Dożów w Wenecji to 52,70 m długości, 24,66 m szerokości i 11,50 m wysokościw sumie 1 250 metrów kwadratowych powierzchni użytkowej. Te niesamowite wymiary sprawiają, że jest to największy pokój w Pałacu Dożów w Wenecji.

Czym był Wielki Lockout w Radzie?

W roku 1297, pod rządami doży Pietro Gardenigoreforma znana jako "Serrata del Maggior Consiglio” (Blokada Wielkiej Rady), na mocy której urząd członka Rady Najwyższej, najwyższej instytucji Republiki odpowiedzialnej za wybór doży, stał się dziedziczny. Reforma uniemożliwiła klasie robotniczej wejście do rządu a także ustawić liczba senatorów na poziomie 586 członkówPóźniej liczba ta wzrosła do 1212 w 1340 roku.

Jak zorganizowany był rząd w Republice Weneckiej?

Wenecki system republikański przewidywał udział całej klasy arystokratycznej w zarządzaniu władzą; członkowie rządu byli mianowani poprzez uciążliwy system głosowania i kontumacji.

Rodziny patrycjatu laguny były podzielone na cztery klasyPierwszą klasą była klasa tzw.stare domy" i był najstarszy, a następnie "nowe domy", które pojawiły się po roku 800, "przypadek nuovissime" wstawiony od 1380 r., i wreszcie domy, które kupiły tytuły szlacheckie po wojnach w Candii i Morei między końcem XVII a początkiem XVIII wieku.

Najważniejszym organem był Wielka Radaporównywalny z naszym parlamentem, który był odpowiedzialny za funkcja ustawodawcza. Spotkania odbywały się tam w każdą niedzielę rano w sali o tej samej nazwie, zawsze z udziałem doży. Członkowie byli liczni, 400 w pierwszych wiekach Księstwa do 1200 roku z lokaut Wielkiej Rady.

Po tej reformie, urząd członka zgromadzenia stał się dziedzicznyBarnaby, członkiem stawało się po ukończeniu dwudziestu pięciu lat (lub dwudziestu w przypadku losowania w Dniu Świętego Barnaby).

Obowiązkowe wymagania były następujące urodzić się w patrycjuszowskiej rodzinie przez legalne małżeństwo oraz nie być już wtajemniczonym w karierę kościelną.

Wielka Rada zarządzała miastem poprzez szereg komisji i magistratów, z których główne to Senatw Rada Dziesięciu, Savi di Terraferma e di Mare i Provveditori.

Jak wybierano członków Wielkiej Rady?

Wybory odbyły się wewnątrz Sala obrad Pałacu Dożów i były bardzo pracochłonne.

Po śmierci urzędującego doży Rada zbierała się i nakazywała najmłodszemu radnemu wezwanie dziecka w wieku od ośmiu do dziesięciu lat. Zadaniem dziecka było losowanie z urny imion trzydziestu radnych (które nie miały być spokrewnione z daną osobą).

W międzyczasie metalowe kulki, znane jako "balotte" (termin, od którego pochodzi słowo ballot), zostały umieszczone w urnie, w liczbie równej liczbie członków rady poniżej trzydziestego roku życia.

Wewnątrz trzydziestu z nich umieszczono kartusz ze słowem "lektor". Trzydzieści kart do głosowania wykonano ze złota, a pozostałe ze srebra.

Kiedy trzydziestu radnych zostało wylosowanych spośród chłopca, zwanego "ballottino", dokonano nowego losowania i dziewięć zidentyfikowano osoby, których zadaniem było wybranie innego czterdzieściNastępnie w wyniku kolejnego losowania liczba nominowanych została zredukowana do dwanaście.

Dwunastu głosowało zatem za dwadzieścia pięć patrycjuszy, sprowadzonych do dziewięć poprzez losowanie.

Następnie dziewięciu członków nominuje czterdzieści pięćz którego jedenaście zostanie narysowany.

Następnie jedenastu losowało czterdziestu jeden, którzy mieli zostać wybrani na doży.

Ostateczne wybory odbyły się po mszy w Bazylika św.po czym nominowani zebrali się w specjalnej sali i zapisali nazwiska na tajnych kartach do głosowania, przysięgając głosować zgodnie z sumieniem.

Gdy doża został wybrany karta do głosowania otrzymał stanowisko jego osobisty notariusz.

Ten naprawdę skomplikowany system, przypominający loterię, pozwolił uniknąć niebezpieczeństwa oszustwa.

Jakie obrazy znajdują się w Sali Wielkiej Rady?

Pokój mieści liczne obrazy które sprawiają, że jest to wspaniałe kompendium tego, co było Malarstwo weneckie pod koniec XVI wiekuWśród nich są:

• Koronacja DziewicyGuariento
• Triumf WenecjiPaolo Veronese
• Doża Nicolò da Ponte, w obecności Wenecji, przyjmujący hołd ambasadorów podległych miastJacopo Tintoretto
• RajJacopo i Domenico Tintoretto
• Wenecja ukoronowana zwycięstwem wita podległe prowincjeJacopo da Palma il Giovane
• Portret doży Andrei DandoloTintoretto
• Zdobycie SmyrnyPaolo Veronese
• Obrona ScrutariPaolo Veronese
• Bitwa pod CasalmaggioreFrancesco Bassano
• Bitwa pod PoleselląFrancesco Bassano
• Bitwa pod RivąWarsztat Tintoretto
• Bitwa pod ArgentąWarsztat Tintoretto
• Obrona BresciiWarsztat Tintoretto
• Bitwa o GallipoliWarsztat Tintoretto
• Bitwa pod MaclodioFrancesco Bassano
• Bitwa pod CadoreFrancesco Bassano
• Zwycięstwo pod CremonąJacopo Palma
• Andrea Gritti odzyskuje PadwęJacopo Palma
• Papież Aleksander III wręcza miecz doży Sebastiano ZianiFrancesco Bassano
• Podbój ZaryAndrea Vicentino
• Zdobycie KonstantynopolaDomenico Tintoretto
• Zwycięstwo nad Genueńczykami pod ChioggiąCarlo i Gabriele Caliari

Wnioski

Oto jesteśmy na końcu tego spaceru wewnątrz Wielka Izba Rady w Wenecjigdzie opowiedziałem o jego historia, architekturai najbardziej znany prace umieszczony wewnątrz.

Jeśli masz dodatkowe pytania, nie wahaj się do mnie napisać, a jeśli chcesz na własne oczy podziwiać tę niezwykłą salę, zarezerwuj wizytę w Pałacu Dożów w Wenecji.

Kredyty fotograficzne:

• Sala del Maggior Consiglio: Fot. Michael Kemper za pośrednictwem Flickr
• Pace di Venezia: Fot. via Wikimedia
• Marino Faliero e il drappo nero: Fot. Falcodigiada za pośrednictwem Wikimedia
• Barbarossa wkracza na drogę Papieża: Fot. Archaeodontosaurus za pośrednictwem Wikimedia
• Il Paradiso di Tintoretto: Zdjęcie autorstwa CdeHaan za pośrednictwem Flickr
• Salone del Maggior Consiglio: Fot. David Abrantes za pośrednictwem Flickr