Het Dogenpaleis in Venetië: interieurs en kamers

Sta je op het punt om het interieur van het Dogenpaleis in Venetië? In dit artikel zal ik de talrijke kamers van het paleis en de functies die ze uitoefenden, met een samenvatting van de belangrijkste werken binnenin.

Om de structuur van het gebouw beter te begrijpen, zelfs voor degenen die er op dit moment niet in zitten, volg ik in dit artikel een verdeling door verdiepingen en niet per tourroute (waarvoor ik een apart artikel heb gemaakt).

Ben je er klaar voor? Laten we beginnen met het bezoek!

Voordat we beginnen, een korte inleiding: als je van plan bent om het Dogenpaleis in Venetië, de zalen en alle andere kamers te bezoeken, is het sterk aanbevolen dat je koop je ticket onlineDit vanwege de lange wachtrij die kan ontstaan bij de kassa. Als je je kaartje van tevoren koopt, kun je het Dogenpaleis binnengaan zonder in de rij te hoeven staan.

Structuur van het paleis

Het paleis heeft een complexe structuur verdeeld in verschillende verdiepingen:

• De Begane grond wordt ingenomen door het Operamuseum en de voormalige gevangenissen van het Paleis, 'Wells' genaamd;
• De Eerste verdieping wordt ingenomen door de loggia's, de kantoren van het Museum en de Superintendence en enkele kamers die verbonden zijn aan de gevangenissen die gebruikt werden voor het berechten van misdaden;
• De Tweede verdieping wordt grotendeels in beslag genomen door de appartementen van de Doge, evenals de kamers van de Grote Raad en de Onderzoeksraad;
• De Derde verdieping huisvest de zetels van de belangrijkste regeringsorganen van de Republiek en het wapenarsenaal van het Paleis;
• De zolder huisvest de gevangenissen genaamd 'Piombi' en de Kanselarij.

De begane grond

Het Operamuseum

Ten tijde van de Venetiaanse Republiek was het onderhoud van het Dogenpaleis de verantwoordelijkheid van de Senaat, die soms werd bijgestaan door ad-hoccommissies, en van de protod.w.z. de architect ten dienste van de Verkoopafdelingde magistratuur die de fondsen beheerde die bestemd waren voor het herstel van openbare werken.

De Opera van het Dogenpaleis werd opgericht in de 19e eeuw en vervult de functie van bescherming van het monument na de val van de Venetiaanse Republiek. Binnen in het museum is de begane grond verdeeld in zes zalen, die vroeger als gevangenis werden gebruikt. hoofdlettersmet hun zuilen, van de portiek van de paleisgevel. In de zaal staat ook een houten model van de beschoeiing die is gemaakt om het gebouw te ondersteunen tijdens de 19e-eeuwse restauratie.

De gevangenissen (Wells)

De gevangenissen besloegen alle verdiepingen van het paleis. Op de begane grond waren er erg kleine cellen met plafonds die zo laag waren dat je er niet in kon staan, de beroemde Pozzi (Putjes). Elke cel bevatte een enkele plank als bed, plank en opbergplaats voor lichamelijke behoeften.

Dit waren de cellen die bedoeld waren voor gevangenen die de ernstigste misdrijven en hun vrijheid waarschijnlijk niet zouden terugkrijgen.

Toegang tot deze ongezonde detentieplaatsen was via een trap ter hoogte van de Reuzentrapwaarna interne trappen alle vier de niveaus van de gevangenissen met elkaar verbonden, van de begane grond tot de zolder.

De eerste (nobele) verdieping

De eerste verdieping van het paleis wordt naar de binnenplaats toe omringd door een loggia met kruisbogen die buiten doorloopt, met uitzicht op het bassin en het pleintje.

Het grote complex van loggia's die toegankelijk zijn via de Reuzentrap maakt een rondleiding mogelijk langs de drie vleugels van het Paleis, met suggestief uitzicht op de binnenplaats en Piazzetta San Marco.

De kamers met uitzicht op de loggia zijn slechts gedeeltelijk opgenomen in de rondleiding: in de 14e-eeuwse vleugel zijn de kantoren van de Soprintendenza per i Beni Architettonici e Paesaggistici di Venezia e Laguna (Bureau voor Architecturaal en Landschappelijk Erfgoed van Venetië en de Lagune), de renaissancevleugel herbergt het bestuur en de kantoren van de Fondazione dei Musei Civici di Venezia (Stichting Musea Civic van Venetië); in de volgende kamer, waar ooit de kanselarij van het Lagerhuis was gevestigd, bevindt zich de Boekhandel.

Ooit was de belangrijkste toegang tot het paleis via de Reuzentrap; tegenwoordig begint de bezoekersroute bij de trap van de censuur.

De Gouden Trap

Toegang tot de dogeflats en de institutionele kamers is via de majestueus Gouden trapzo genoemd vanwege het heldere stucwerk versierd met bladgoud.

Het gewelf van de trap is versierd met fresco's en aan de voet ervan staan twee zuilen die de 16e-eeuwse beelden van Hercules die de Hydra verslaat en Atlas die het hemelgewelf draagtdoor Tiziano Aspetti.

De versiering van het gewelf, dat werd voltooid in de tweede helft van de 16e eeuw, toont onderwerpen gewijd aan de godin Venus, een inwoner van Cyprus, een eiland dat werd onderworpen door de Venetiaanse Republiek, en aan de god Neptunus, koning van de zeeën en de deugden die nodig zijn voor een goed bestuur.

Het stucwerk is het werk van Alessandro Vittoriaterwijl de fresco's met grotesken en complexere scenario's het werk zijn van de maniëristische schilder Battista Franco.

De tweede (nobele) verdieping

De flat van de Doge

Als je de Gouden Trap neemt naar de eerste overloop en de eerste zijhelling rechts, kom je in een brede gang die leidt naar de doge's flat.

De doge's flats hebben altijd in deze vleugel van het paleis gestaan, vlakbij de apsis van San Marco.

Verwoest na een brand in 1483, werden ze gerenoveerd door architecten Antonio Rizzo en Pietro Lombardo. De decoratie van de kamers is beperkt tot plafonds, friezen en open haarden, dit omdat elke doge, zodra hij gekozen was, er zijn persoonlijke meubels in trok. Hoewel de appartementen het hoogste ambt van de staat huisvestten, bevatten ze weinig ruimtes voor zijn privéleven.

Scarlatti zaal

Deze kamer diende als voorkamer voor de hertogelijke raadsherenDe naam verwijst naar de paarse toga's die deze ambtenaren droegen.

Het houten plafond dateert uit de 16e eeuw en is het werk van Pietro en Biagio da Faenzaterwijl de schouw met het wapen van Doge Agostino Barbanigo is het werk van de Lombardo werkplaats. Boven de deuren zijn stenen bas-reliëfs te zien die een Madonna met kind en een Madonna aanbeden door Doge Leonardo Loredan.

In de kamer kun je ook twee fresco lunettes bewonderen, een is Titiaans Madonna met kindDe tweede verbeeldt De Opstanding en is het werk van Giuseppe Porta.

Het kleine houten altaarstuk stelt Doge Loredan met Marcus in Aanbidding van de Maagd en Johannes de Doper en is door Vincenzo Catena.

Schild kamer

De Hal van het Schild wordt gekenmerkt door de aanwezigheid van twee grote 18e-eeuwse globes waarop de hemelbol en de aardbol zijn afgebeeld. De kamer loopt over de hele lengte van het paleis, van de gracht naar de binnenplaats.

De kamer diende als representatieplek voor recepties en officiële bijeenkomsten en herbergde het 'schild', d.w.z. het wapenschild van de regerende doge. Vandaag de dag dat van de laatste doge van de Serenissima, Ludovico Manin (1789-1797), is nog steeds bewaard gebleven. De kaarten werden oorspronkelijk gemaakt door de geograaf en humanist Giovanni Battista Ramusiode Griekse Giovanni Domenico Zorzi en de Piemontese Giacomo Gastaldien werden volledig vernieuwd in 1762 in opdracht van Doge Marco Foscarini.

De kaarten tonen de landen van elk continentDe landen rond de Middellandse Zee, Scandinavië en de eilanden in de buurt van de IJszee, de regio's van Noord-Amerika, de landen die grenzen aan de Zuid-Atlantische Oceaan, China, India en Klein-Azië. De Reizen van beroemde Venetiaanse ontdekkingsreizigers worden ook gevierd, waaronder Marco Polo, Giovanni en Sebastiano Caboto, Nicolò Zen (kwam in 1380 aan in Groenland), Pietro Querini (leed schipbreuk in Noorwegen in 1432) en Alvise da Mostro (ontdekker van Kaapverdië).

Grimani zaal

Een kamer gebruikt voor de Dogenpubliekwaar altijd het portret van de dux in functie hing.

De kamer was ingericht onder het vorstendom Marino Grimani (1595-1605), die opdracht gaf voor het vergulde gebeeldhouwde plafond, waarop zijn wapenschild staat, en het fries met allegorische figuren geschilderd door Giulio dal Moro.

De schouw is versierd met een bas-reliëf waarop zeedieren zijn afgebeeld die de leeuw van San Marco omringen.

Op de doeken aan de muren staan verschillende voorstellingen van de Leeuw van Sint Marcuswaaronder Vittore Carpaccioberoemde Leeuw Andante gedateerd 1516, dat een zicht toont op het Dogenpaleis met de aangrenzende Piazzetta op de achtergrond. De leeuw, met zijn achterpoten rustend op de golven van de zee, symboliseert de heerschappij van Venetië over land en zee.

Erizzo Kamer

Deze kamer heeft ook een plafond met verguld houtsnijwerk op een blauwe achtergrond en een open haard van de Lombardschool.

De open haard wordt bekroond door een mantel met stucfiguren van Venus en Vulcanus, die dateert uit het Dogekantoor van Francesco Erizzodie ook een dapper militair was, wiens heldendaden zijn afgebeeld op de friesschilderingen van Giovanni Battista Lorenzetti.

De andere schilderijen in de kamer van Girolamo Bassano heilige onderwerpen afbeelden, De beklimming van Golgota, Noah's Ark, en de Presentatie in de Tempel.

De daktuin met uitzicht op de binnenplaats van het paleis was bereikbaar via een beweegbare ladder naast het raam.

Hal van de Stucadoors of Priuli

De kleine kamer is versierd op de gewelven en de open haard met stucwerk van de late maniëristische kunstenaar Giulio dal Moro uitgevoerd onder de Doges Marino Grimani (1595 - 1605) en Antonio Priuli (1618 - 1623).

Aan de muren hangen negen schilderijen uit de Prucuratia 'de supra'. Naast gewijde scènes van Bonifacio de' Pitati, Pordenone, Salviati en Bassano's werkplaats is er een schilderij van Jacopo Tintorettode Portret van Hendrik IIIdie in Venetië met grote feestelijkheden werd ontvangen tijdens zijn terugreis van Polen naar Frankrijk om de troon te bestijgen na de dood van Karel IX.

Hal van de filosofen

Deze kamer werd ingericht in opdracht van Doge Marco Foscarinidie afbeeldingen van oude filosofen had, in de tweede helft van de 16e eeuw geschilderd door Paolo Veronese en andere meesters voor de bibliotheek van de Biblioteca Marciana, geplaatst in twaalf stucwerk lijsten. De doeken keerden in 1929 terug naar hun oorspronkelijke locatie en werden vervangen door portretten en allegorische figuren uit de 17e eeuw.

Op de muur die uitkijkt op de binnenplaats is een kleine deuropening, van waaruit een interne trap leidde naar de kamer van de Doge op de bovenste verdieping. Net boven de opening, nadat je de eerste paar treden naar beneden bent gelopen, kun je de St. Christoffel met het Kind op zijn schouders geschilderd door Titiaan in 1523-24.

Hoekhal

Deze kamer herbergt een laat 15e-eeuwse marmeren schouw met een fries met gevleugelde putti op dolfijnen en in het midden de leeuw van San Marco.

Bovenaan de muren is een geschilderde band met voorstellingen van de twaalf maanden.

Naast de stamboom van de familie Foscarini en een 17e-eeuwse afbeelding van de Strijd bij de Vuistenbrug in San BarnabaEr zijn twee schilderijen van Filippo Zamberti op het dogaat van Giovanni I Corner met een plechtig banket en een bezoek aan het eiland San Giorgio.

Portretten

Deze kleine kamer herbergt een open haard uit de Lombardo werkplaats uitgevoerd ten tijde van Doge Agostino Barbanigo. Naast de Madonna met kind door Alvise Vivarini en De biddende maagd van de Giotto school, kun je hier de beroemde Bewening van Christus door Giovanni Bellini van de paleiskapel.

Hal van de schildknapen

Deze kamer was ooit de ingang naar de dogeflatsen heeft nog steeds een deel van de originele decoratie op het plafond en in het weelderige portaal dat leidt naar de Hall of the Shield, met daarboven een allegorische groep met het wapen van Doge Marcantonio Memmo (1612-1615).

De schildknapen, waaraan de kamer zijn naam ontleent, waren voor het leven benoemd door de doge en hield toezicht op de diensten in de voorkamer en begeleidde de prins bij processies en optochten, met de taak om de symbolen van zijn waardigheid te dragen.

Liagò

Deze kamer diende als voorkamer van de Grote Raadszaal.

Het vergulde balkenplafond dateert uit de 16e eeuw, terwijl de doeken dateren uit de daaropvolgende eeuw, met werken van Domenico Tintoretto (De Zeevaarder biedt een model van een galei aan Santa Giustina, De Gedaanteverandering, Doge Giovanni Bembo voor Venetië met allegorische figuren) en Jacopo Palma de Jongere (Doge Marcantonio Memmo voor de Maagd met symbolische figuren van steden, Religie, Concord).

In de aangrenzende vestibule is het voorbereidende beeldverhaal voor een van de mozaïeken van het tweede buitenportaal van de Basiliek van San Marco door Sebastiano Ricci met De aankomst van het lichaam van Marcus in Venetië en drie sculpturen van Antonio Rizzo, Adam en Eva en De Schilddragergemaakt om de Foscariboog te versieren.

Quarantia Burgerlijk Vecchia

Deze kamer huisvestte de Magistratuur van de Raad van Veertigverantwoordelijk voor gerechtelijke zaken. In de 15e eeuw was de Raad verdeeld in drie vergaderingen:

• De Criminele Quarantia voor strafbare feiten
• De Quarantia Burgerlijk Vecchia voor rechtszaken en beroepen van de stad Venetië
• De Nieuwe burgerlijke staat voor continentale zaken en beroepen

De ruimte, die zijn oorspronkelijke vorm kreeg in de 17e eeuw, wordt gedomineerd door de groot gotisch raam aan de kant van het kanaalen bewaart achter de houten dossalen op de omtrek sporen van een fresco van de vorige decoratie.

De 17e-eeuwse doeken thema's uitbeelden die te maken hebben met de viering van Venetië.

Wapenzaal (of Sala del Guariento)

Deze kleine kamer werd gebruikt als munitie depot, evenals een rustplaats voor het gewapende korps die toezicht hield op de sessies van de Grote Raad.

Het herbergt het grote 14e-eeuwse fresco van Guarientodie werd gevonden onder Tintoretto's schilderij van Paradijsen vervolgens losgemaakt en verplaatst in 1903. Het werk vertegenwoordigt de Kroning van de Maagd zittend op een troon naast de Verlosser.

Zaal van de Toetsing

Via een doorgang of de nabijgelegen kamer waar de Nieuwe burgerlijke staat waar vroeger vergaderd werd, komt men bij de kamer die gebruikt werd voor de stemprocedures. Voordat deze ruimte voor deze taak werd gebruikt, herbergde het de kostbare codices die Francesco Petrarca en kardinaal Bressanone hadden geschonken aan de Venetiaanse Republiek, later overgedragen aan de Biblioteca Marciana.

De oorspronkelijke werken in de kamer werden in 1577 door brand verwoest. Het nieuwe ontwerp werd gemaakt door Cristoforo Forte. De doeken op de muren tonen glorieuze daden van Venetiaanse burgers.

Opmerkelijk is het schilderij van Het Laatste Oordeel door Jacopo da Palma Il Giovane (1594 – 1595).

De zaal van de Grote Raad

De vleugel van het Dogenpaleis die uitkijkt op het bekken van San Marco wordt bijna volledig ingenomen door de Hal van de Grote RaadDe zaal waar de zittingen van de plenaire raad van de Republiek werden gehouden.

De doge zat in het midden van het hof samen met zijn raadsledenomringd door de drie hoofden van de Raad van Tien en de Quarantia Criminale, de avogadori di Comun en de censoren, terwijl de patriciërs op de zijbanken rond de omtrek van de kamer zaten en op de dubbele banken die in negen rijen naast elkaar stonden.

De hal is enorm groot53 meter lang en 25 meter breed, kon meer dan 2.000 mensen bevatten en beslaat bijna de hele vleugel van het paleis tegenover het bekken van San Marco.

Het houten plafond is volledig overdekt met goud en beschilderde doekenDe structuur bestaat uit een systeem van balken en spanten die het zware plafond overeind houden zonder de hulp van kolommen.

Aan de muren hangen grote doeken met daarop episodes uit Venetiaanse geschiedenis zoals De vierde kruistocht van 1202aan de kant die naar het bassin gericht is, en De vrede van Venetiëmet als thema de relaties van de stad met het pausdom en het Heilige Roomse Rijk.

De doeken die het dak van de kamer versieren, tonen de daden en deugden van dappere Venetiaanse burgers, terwijl in het midden een allegorische verheerlijking van de Republiek door Veronesede Triomf van Venetië, gekroond door de overwinning'.geplaatst op de muur van het tribunaal. Het werk toont Venetië gekroond en omringd door eer, vrede en geluk in aanwezigheid van de hele Venetiaanse samenleving, van de adel tot het volk, bewaakt door bereden bewakers.

Op de binnenplaats hangen schilderijen met twaalf episodes over de gebeurtenissen van Alexander III en Frederik Barbarossa.

Onder het plafond is een fries van Tintoretto met portretten van de eerste zesenzeventig doges van Venetië (van het jaar 804 tot 1556), waarbij elke doge een rol vasthoudt met daarop de belangrijkste werken van zijn dogaat.

Aan het einde van de kamer hangt het kolossale schilderij van Paradijs geschilderd tussen 1588 en 1592 door Jacopo Tintoretto.

Op het schilderij staan Jezus en Maria centraal, een licht daalt onder hen neer en de heilige geest valt precies op het timpaan van de troon waarop de doge zat.

Het thema is niet alleen religieus, maar ook de Allegorie van goed bestuurHet licht is de goddelijke essentie die de figuur van de doge binnengaat en stelt hem in staat om altijd de juiste beslissing te nemen.

De derde (adellijke) verdieping

Eenmaal door de deuren van het echte portaal, de Gouden Trap, gaat de tour verder naar de institutionele kamers op de bovenverdieping.

De tweede verdieping van het paleis wordt ingenomen door een reeks weelderige kamers, ingericht vanaf 1574, het jaar waarin een brand veroorzaakte schade aan dit deel van het gebouw.

Vierkant atrium

Neem de laatste trap van de Gouden Trap om de vierkant atrium. Deze zaal leidt naar de zalen waar de belangrijkste vergaderingen in het politieke leven van de Venetiaanse Republiek plaatsvonden.

In het midden van het plafond is Doge vereeuwigd Girolamo Priuli (1559-1567), samen met de gelijknamige heilige en de personificaties van Vrede en Gerechtigheid, afgebeeld op het achthoekige doek geschilderd door Tintoretto. Ook door Tintoretto's werkplaats zijn de acht zijschilderingen met bijbelse episodes en putti die de seizoenen symboliseren.

Op dit moment worden in de kamer heilige taferelen getoond die aan het einde van de 16e eeuw zijn geschilderd, De aankondiging aan de herders door Girolamo Bassano en drie doeken toegeschreven aan Veronese, Adam en Eva verdreven uit het paradijs, Het gebed in de tuin en Johannes schrijft de Apocalyps.

Hal van de Vier Deuren

Deze plechtige zaal beslaat de hele breedte van de vloervan de binnenplaats naar het kanaal. Het functioneerde als een plaats van hoge vertegenwoordigingwachtend op de ingang van de raden en als verbinding tussen de zalen waar de hoogste magistraturen van de Republiek bijeenkwamen.

De hal werd gerestaureerd na een brand in 1574 naar een ontwerp van Andrea Palladio en Giovanni Antonio Rusconi. Het gewelfde plafond is versierd met goud en stucwerk dat grotendeels is uitgevoerd door Giovanni Battista Cambibekend als Bombarda. Het iconografische programma erop werd ontworpen door de polygraaf Francesco Sansovino. Op het gewelf zijn grotesken geschilderd met allegorische figuren, godheden, putti, gevleugelde geesten, sirenen en tritons. De sterke symbolische lading wordt benadrukt door de fresco voorstellingen van Jacopo TintorettoHiervan is echter nog maar weinig over door restauratiewerkzaamheden die nodig waren vanwege de tijd en de vochtigheid.

De ovale doeken bevatten personificaties van Venetië en steden die eraan onderworpen zijn (Verona, Brescia, Istrië, Padua, Friuli, Treviso, Vicenza, Altino), terwijl in de grotere delen Jupiter die de heerschappij over de Adriatische Zee overdraagt aan Venetië, Juno die Venetië de insignes van de macht aanbiedt en Venetië verbreekt het juk van de slavernij.

Het doek dateert uit 1758 Neptunus biedt geschenken aan Venetië door Giambatttista Tiepoloterwijl het doek met Venetië leunend tegen de wereld is door Nicolò Bambini.

Elk van de vier deuren, ontworpen door Andrea Palladiohebben een overeenkomstige beeldengroep die de taken oproept van de bestuursorganen van de hallen waartoe ze leidden:

• Waakzaamheid, welsprekendheid, het gemak van het publiek voor de College
• Vrede, Pallas, oorlog fof de Senaat
• Autoriteit, Religie, Rechtvaardigheid voor de Raad van Tien
• Geheimhouding, zorgvuldigheid, trouw voor de Kanselarij.

De decoratie op de muren bestaat uit votiefscènes en heropvoeringen van historische gebeurtenissen.

Antichambre van College

Deze kamer was de voorkamer van eer waar buitenlandse delegaties en ambassadeurs wachtten om ontvangen te worden door de Serena Signoria verbleven, evenals Venetiaanse magistraten die terugkeerden van hun taken.

Deze kamer werd ook beschadigd in de brand van 1574 en werd gerenoveerd naar een ontwerp van Palladio en Vincenzo Scamozzi. De monumentale open haard met de twee marmeren telamons herbergt op de bovenste basis een reliëf met Venus vraagt Vulcanus om wapens voor Aeneas. Dezelfde techniek is gebruikt voor de plastische decoratie van de muren en het plafond, uitgevoerd in 1576-77 door Marco d'Agnolo.

In het midden van het plafond is een achthoek met een fresco van Paolo Veronese met Venetië verdeelt rijkdom en eer.

Aan de muren hangen vier doeken met mythologische onderwerpen van Jacopo Tintorettooorspronkelijk gemaakt voor het vierkante atrium, Mercurius en de Gratiën, Pallas verbant Mars, Arianna gevonden door Bacchus en De smederij van Vulcanus. Deze allegorieën van de seizoenen kunnen geïnterpreteerd worden als een verwijzing naar de wijze en voorzichtige regering van de Republiek.

Het timpaan van het portaal dat leidt naar de Sala del Collegio wordt bekroond door drie beeldhouwwerken van Alessandro Vittoria: de personificaties van Venetië, Concordia en Glorie.

College hal

Deze kamer was de regeringszetel van de Pien Collegio, een staatsorgaan bestaande uit de Signoria (d.w.z. de Doge, de Kleine Consiglio en de drie hoofden van de Quarantia Criminal) en de Savi. Het college besprak politieke, economische, militaire en buitenlandse zaken die aan de Senaat moesten worden voorgelegd en ontving diplomaten.

De houten stoelen zijn gemaakt na een brand in 1574, net als het houtsnijwerk aan het plafond door Andrea Faenza en Francesco Bello.

In de lijsten hangen schilderijen van Paolo Veronese waarop onderwerpen uit de oude geschiedenis en de Deugden die nodig zijn voor een goede regering zijn afgebeeld. Het doek boven het tribunaal is ook van Veronese en stelt het volgende voor De Slag bij Lepanto tegen de Turken.

De votiefschilderijen waarop de doges met de Maagd Maria en St. Catharina zijn afgebeeld, zijn in plaats daarvan van Jacopo en Domenico Tintoretto. Tot slot de laat 16e-eeuwse schouw met Hercules en Mercurius en de wandklok die de tijd aangaf tijdens de zittingen van het Collegio zijn het vermelden waard.

Senaat

De Senaat, ook wel de Raad van Patriciërs genoemd, was een orgaan dat bestond uit zestig patriciërs en een commissie van patriciërs van gelijk aantalgenaamd 'zonta'.

Tijdens de vergaderingen werd de Senaat bijgestaan door de Kleine Raad, de Quarantie, de Avogadori di Comun, de Raad van Tien, de Verlossers en indien nodig andere magistraten, in totaal maximaal tweehonderd leden.

Deze hal werd ook gerestaureerd door Antonio da Ponte na de brand. Het heeft een houten plafond met het schilderij De triomf van Venetië door Domenico Tintoretto in het midden, omringd door werken die de deugden van de Republiek van verschillende autografen uitbeelden.

De muren van de rechtszaal zijn versierd met twee klokkenwaarvan er een de tekens van de dierenriem, allegorische scènes en votiefschilderingen uit de late 16e eeuw draagt.

Boven het tribunaal is Dode Christus ondersteund door engelen aanbeden door Doges Pietro Lando en Marcantonio Trevisan door Jacopo Tintoretto en workshoptegenover Doges Lorenzo en Girolamo Priuli in Aanbidding van Christus Triomfantelijk door Palma il Giovane.

De andere doeken in de kamer zijn van Tintoretto, Palma il Giovane, Tiepolo en Marco Vecellio.

Zaal van de Raad van Tien

Deze kamer huisvestte de commissie van de Tien, de Kleine Consiglio en minstens één avogadore del Comun. Hier werden uiterst geheime vergaderingen gehouden over delicate zaken zoals de rust en welvaart van de staat, de openbare orde, de bestraffing van politieke overtredingen of overtredingen begaan door de adel, en de zeden en goede manieren van burgers.

Om haar doelen te bereiken, zou de commissie ook gebruik kunnen maken van marteling.

Aan de omtrek van de kamer staan de houten bulten waarop de raadsleden zaten, hoewel die op de halfronde tribune ontbreken. Een deur leidde naar de kantoren erachter en, via de trap, naar de gevangenissen.

De muren zijn versierd met een fries van Giambattista Zelotti met putti, allegorische figuren en het wapen van Doge Francesco Donàen doeken uit de late 16e en vroege 17e eeuw, waaronder De aanbidding van de Wijzen door Antonio Alienseen De Vrede van Bologna tussen Karel V en Clemens VII in 1530 door Marco Vecellio.

Bijzonder interessant is de picturale decoratie in de gebeeldhouwde festoenen van het plafond, het werk van Giambattista Ponchino da Castelfranco en Paolo Veronesemet een reeks schilderijen in clair-obscur met allegorische en symbolische onderwerpen die de grotere panelen met godheden en voorstellingen van de grootsheid van de Republiek omringen.

Hal van het Kompas

Deze kamer ontleent zijn naam aan de groot hoekkompasdie toegang biedt tot twee verborgen doorgangen, met daarboven een standbeeld van Justitie. Van hieruit konden getuigen, verdedigers en beklaagden toegang krijgen tot de kamers waar de processen van het hooggerechtshof van de republiek, de Raad van Tien en de zalen van de Drie Hoofden van de Inquisiteurs plaatsvonden.

De plaatsen waar de organen van de magistratuur zetelden, waren verbonden met de oude gevangenissen door ladders die van de putten naar de Piombi klommen.

Het doek in het midden van het plafond verbeeldt St. Marcus bekroont de togale deugden, een 19e-eeuwse kopie van het origineel door Paolo Veronesenu te zien in het Louvre nadat het in 1797 door de Fransen was gestolen.

De wapenkamer

Wapens werden bewaard in deze opslagplaatseerst onder de controle van de Grote Raad geplaatst.

De initialen 'CX' op het ingangsslot en op veel stukken geven aan dat ze behoorden tot de Raad van Tiendie later belast werd met het beheer van deze ruimtes.

In de wapenkamer zijn schilden en turkooizenevenals andere soorten memorabilia, waaronder oorlogsbuit, trofeeën, vaandels, stoffen, beelden en schilderijen die aan de staat werden geschonken, waardoor de wapenkamer ook de functie van representatie kreeg, zozeer zelfs dat het bij wijze van uitzondering werd geopend toen Hendrik III Venetië bezocht.

De collectie bestaat uit meer dan tweeduizend wapensvan verschillende vormen en gebruiksmethodes, en is verdeeld in vier kamers.

De zolder

De gevangenissen (Piombi)

De zolder wordt ingenomen door de bovenste verdieping van de gevangenissen, bekend als Piombi. De naam is afgeleid van de metaal van de dakplatenwaardoor de temperatuur in de zomer extreme waarden bereikte.

Deze cellen waren bedoeld voor speciale gevangenen in afwachting van hun proces of van rijke afkomst.

Op dezelfde verdieping is de Martelkamerwaarbij bekentenissen werden afgenomen van de beschuldigde.

Hoge Kanselarij

De muren van deze kamer zijn volledig bedekt met houten kasten uit de 18e eeuwmet geschilderde wapenschilden en de namen van de kanseliers. Binnen werden bewaard de archieven van de Signoria en het Collegioevenals de registers van de wetten van de Grote Raad en de beraadslagingen van de Senaat.

Interieur van het Dogenpaleis Venetië: veelgestelde vragen

Conclusies

Dit artikel over de interieurs van het Dogenpaleis in Venetië eindigt hier. Je kunt het meenemen als je door de prachtige kamers van het Paleis loopt, zodat je een overzicht hebt van de gehuisveste werken en de functies die de verschillende kamers vervulden.

Als je nog vragen of nieuwsgierigheden hebt aarzel dan niet om te schrijven naar ik!

Fotocredits

• Prigioni: Foto door Nishimoto Daikei via Flickr
• Sala dello Scudo: Foto door Alan Aplin via Flickr
• Liagò: Foto door Lezen Tom via Flickr
• Quarantia Civil Vecchia: Foto door Nishimoto Daikei via Flickr
• Sala del Senato: Foto door Shay Tressa DeSimone via Flickr
• Sala del Collegio: Foto door Shay Tressa DeSimone via Flickr
• Armeria: Foto door Shay Tressa DeSimone via Flickr
• Piombi: Foto door Claudio e Lucia Afbeeldingen over de hele wereld via Flickr