Kamer van de Grote Raad: Geschiedenis, schilderijen en volledige beschrijving

Wil je de Dogenpaleis in Venetië? Dan kun je niet anders dan de Hal van de Grote RaadDe belangrijkste en meest majestueuze kamer in het gebouw.

In dit artikel vind je de geschiedenis met de belangrijkste gebeurtenissen die deze kamer hebben beïnvloed, met historische aantekeningen over de architectuur en de schilderijen en andere werken die het karakteriseren.

Ik zal je ook vertellen over de regeringsorde van de Republiek Venetiëdie zijn wetten in deze hal afkondigde en de beroemde Serrata del Maggior Consiglio (Grote Raad Lockout), een gebeurtenis die de ontwikkeling van de hal en de hele Paleis van de Doges.

Voordat we beginnen, een korte inleiding: als je van plan bent het Dogenpaleis in Venetië, de Grote Raadszaal en alle andere zalen te bezoeken, is het sterk aanbevolen dat je koop je ticket onlineDit vanwege de lange wachtrij die kan ontstaan bij de kassa. Door het kaartje van tevoren te kopen, kun je toegang krijgen tot het Paleis en de rij overslaan.

Hal van de Grote Raad Venetië: geschiedenis

De vleugel van de Dogenpaleis tegenover St. Mark's Basin wordt bijna volledig ingenomen door de Hal van de Grote RaadDe zaal waar de zittingen van de plenaire raad van de Republiek werden gehouden.

De doge zat in het midden van het hof samen met zijn adviseursomringd door de drie hoofden van de Raad van Tien en de "Quarantia Criminale", de "avogadori di Comun" en de censoren, terwijl de patriciërs zich op de zijbanken aan de omtrek van de zaal en op de dubbele banken naast elkaar in negen rijen bevonden.

In 1297, na de Serrata del Maggior Consiglio (Grote Raad Lockout), delegeerde de assemblee geleidelijk het bestuur aan nieuwe magistraatjes om een beter beheer van de openbare zaken te garanderen. De assemblee behield echter tot 1797 het oppergezag over de wetgevende macht en behield zich altijd het recht voor om de leden van de zeer talrijke ambten te kiezen.

De bouw van het huidige gebouw dateert van 1340en heeft drie verschillende fasen van reconstructie en verfraaiing:

• De eerste dateert uit het begin van de 15e eeuw en blijkt uit de overblijfselen van decoraties, waaronder de overblijfselen van Guariento's fresco met De kroning van de Maagd, terwijl door vocht de figuraties uitgevoerd door Gentile da Fabriano, Pisanello en Antonio Veneziano zijn nu verloren.
• Als gevolg van het compromis tussen het decoratieve apparaat tussen 1474 en 1564 was de renovatie van de schilderijen noodzakelijk; de onderneming bestond uit Alvise Vivarini, Gentile en Giovanni Bellini, Carpaccio, Titiaan, Pordenone, Tintoretto en Veronese.. Helaas gingen de prachtige picturale cycli verloren in de verwoestende brand die het Hertogelijk Paleis in 1577.
•  Na de brand werd, ondanks een voorstel om de smeulende ruïnes van het paleis af te breken om er een modern gebouw neer te zetten, besloten om het te behouden en de 14e-eeuwse structuur te restaureren volgens Giovanni Antonio Rusconiontwerp. Drie jaar later keerde de Raad terug om zich te vestigen in de hal, die aanvankelijk kaal was van decoraties. 17e eeuw. In de decoratie van de hal, Paolo Veronese, Tintoretto, Jacopo Palma il Giovane, Francesco Bassano, Andrea Vicentino en Gerolamo Gambarato. deelnamen. Voorbereidende tekeningen werden gemaakt door de Florentijnse monnik Gerolamo de Bardi en de Venetiaanse historicus Francesco Sansovino.

De architectuur van de Hal van de Grote Raad

De hal is enorm in omvang53 meter lang en 25 meter breed, kan het volgende bevatten meer dan 2.000 mensenen beslaat bijna de hele vleugel van het paleis tegenover het bekken van San Marco.

De houten plafond is volledig bedekt met goud en beschilderde doeken. De structuur bestaat uit een systeem van balken en spanten die het zware plafond zonder de hulp van kolommen houden.

De uitvinding van dit specifieke gesneden plafond is te danken aan Cristoforo Sortedie de ruimte er zo uitzag als een enorme open ruimte, waardoor het beschikbare oppervlak voor de viering van de mythe van Venetiëafgebeeld in het midden van het dak.

Om je voor te stellen hoe de hal er in de jaren 1600 moet hebben uitgezien, stel ik voor dat je kijkt naar Joseph Heinz de Jonge17e-eeuws schilderij.

Het werk laat een vergadering zien die elke zondagmiddag werd gehouden onder het luiden van de klok van San Marco. De in het zwart geklede patriciërs van de stad kwamen bijeen om met hun "balotte" te stemmen over maatregelen. In het midden zat de doge en boven hem het schilderij van het paradijs.

Hal van de Grote Raad: schilderijen

Paolo Veronese, Tintoretto, Jacopo Palma il Giovane, Francesco Bassano, Andrea Vicentino, Carlo en Gabriele Caliari, Paolo Fiammingo, Federico Zuccari, Giulio dal Moro, Jean Le Clerc, Antonio Aliense en Gerolamo Gambarato. nam deel aan de decoratie van de hal na de brand die het interieur verwoestte in 1577.

Deze kunstenaars maakten van deze omgeving een waar compendium van laat zestiende-eeuwse Venetiaanse schilderkunst.

De voorbereidende tekeningen werden gemaakt door de Florentijnse monnik Gerolamo de Bardibijgestaan door twee patriciërs die experts waren in schilderkunst en geschiedenis. De Venetiaanse historicus Francesco Sansovino nam ook deel aan het iconografische project. Het programma werd ook gepubliceerd in de vorm van een beschrijvende tekst in 1587.

Op de muren zijn grote doekende meest gebruikte representatiewijze in Venetië, gezien de vochtige omstandigheden waardoor het fresco niet bewaard kon blijven.

De doeken tonen episodes uit de Venetiaanse geschiedenis zoals "De vierde kruistocht" van 1202, geplaatst aan de kant tegenover het bassin, en "De vrede van Venetiëmet als onderliggend thema de relaties van de stad met het pausdom en het Heilige Roomse Rijk.

De doeken die het dak van de hal sieren, tonen daden en deugden van dappere Venetiaanse burgers, terwijl in het midden een allegorische verheerlijking van de Republiek door Veronesede "Triomf van Venetië, gekroond door de overwinning," op de muur van het tribunaal.

Het werk toont Venetië gekroond en omringd door eer, vrede en geluk in aanwezigheid van de hele Venetiaanse samenleving, van de adel tot het volk, bewaakt door bereden wachters. Venetië wordt zo afgebeeld als het beschermer van de kunsten van de zwakken en van de vrede en geïnspireerd door de grootste deugden. Het perspectief van de machtige architectuur is opgevat als een dynamische en heldere theaterscène.

Naar de binnenplaats toe zijn doeken geplaatst van twaalf episodes over de "Ondergang van Alexander III en Frederik BarbarossaDeze schilderijen vertegenwoordigen een bekwame manipulatie van de geschiedenis voor propagandadoeleinden om bepaalde eigenschappen van de waardigheid van de doge te legitimeren.

Onder het plafond is een fries door Tintoretto met portretten van de eerste zesenzeventig doges van Venetië (van het jaar 804 tot 1556), waarbij elke doge een rol vasthoudt waarop de belangrijkste werken van zijn dogaat staan afgebeeld.

Je zult zien dat een van de doges is afgebeeld met een zwart kleed: dit is Marino FalieroDe doge die in 1355 een poging tot staatsgreep deed en veroordeeld werd tot onthoofding; op de draperie staat de inscriptie "HIC EST LOCUS MARINI FALETRO DECAPITATI PRO CRIMINUS " (dit is de plaats van Marino Falier die onthoofd werd voor de misdaden die hij pleegde).

Aan het einde van de kamer hangt het kolossale schilderij van "Het paradijs" gemaakt tussen 1588 en 1592 door Jacopo Tintoretto. Het doek is samengesteld uit verschillende gestikte doeken en wordt bevolkt door een veelheid aan figuren van heiligen en engelen, het visioen is, ondanks dat het het paradijs voorstelt, onverwacht chaotisch en druk, bijna somber.

Deze manier van afbeelden is kenmerkend voor de kunst van Tintoretto, die ervan hield om een gevoel van pathos en drama in zijn werken door lichte en donkere kleuren met elkaar te laten contrasteren.

Het schilderij heeft Jezus en Maria als de centrale hoofdrolspelers; onder hen daalt een licht neer; het is de heilige geest die precies valt op het timpaan van de troon waarop de doge zat.

Het thema is niet alleen religieus, maar ook een allegorie van goed bestuurHet licht is de goddelijke essentie die de figuur van de doge binnentreedt, beladen met een hemelse missie, waardoor hij altijd de juiste beslissing kan nemen.

Veelgestelde vragen

Waar bevindt zich de zaal van de Grote Raad?

De Zaal van de Grote Raad bevindt zich in het Dogenpaleis van Venetië, in de vleugel die uitkijkt op het bekken van San Marco. De hal maakt deel uit van de rondleiding door het interieur van het paleis.

Hoe waren de kerkbanken en zitplaatsen in de Grote Raadszaal opgesteld?

de banken waren gerangschikt in parallelle rijen, in de richting van de lengte van de zaal, elke rij had banken aan weerszijden, dus rechts en links.

De patriciërs zaten op de rijen in het midden en tegen de muurterwijl de doge zat in de middenonder het schilderij van het paradijs, geflankeerd door de raadsleden, de drie hoofden van de Raad van Tien, de Quarantia Criminale, de avogadors en de censoren.

Voor meer informatie kun je kijken op Het schilderij van Francesco Guardi (De Doge van Venetië bedankt de Grote Raad).

Hoe groot is de zaal van de Grote Raad?

De Grote Raadszaal van het Dogenpaleis in Venetië is 52,70 meter lang, 24,66 meter breed en 11,50 meter hoogvoor een totaal van 1.250 vierkante meter vloeroppervlak. Deze ongelooflijke afmetingen maken het met recht de grootste kamer in het Dogenpaleis in Venetië.

Wat was de Grote Raadsblokkade?

In het jaar 1297, onder Doge Pietro Gardenigoeen hervorming die bekend staat als de "Serrata del Maggior Consiglio” (Grote Raad Lockout) werd aangenomen, waardoor het ambt van lid van de Grote Raad, de hoogste instelling van de Republiek die verantwoordelijk was voor de verkiezing van de doge, erfelijk werd. De hervorming de arbeidersklasse uitsloot van deelname aan de regering en stel ook de aantal senatoren op 586 ledenlater verhoogd tot 1212 in 1340.

Hoe was de regering georganiseerd in de Republiek Venetië?

Het Venetiaanse republikeinse systeem zorgde ervoor dat de hele aristocratische klasse deelnam aan het bestuur van de macht; leden van de regering werden benoemd via een omslachtig systeem van stemmen en contumacies.

De families van het patriciaat in de lagune waren verdeeld in vier klassen: de eerste klasse was die van de zogenaamde "oude huizen" en was de oudste, gevolgd door de "nieuwe woningen" die na het jaar 800 verscheen, de "koffer nuovissime" ingevoegd vanaf 1380, en tenslotte de huizen die adellijke titels kochten na de oorlogen van Candia en Morea tussen het einde van de 17e en het begin van de 18e eeuw.

Het belangrijkste orgaan was de Grote Raadvergelijkbaar met ons parlement, dat verantwoordelijk was voor de wetgevende functie. Daar werden elke zondagochtend bijeenkomsten gehouden in de gelijknamige zaal, altijd bijgewoond door de doge. De leden waren talrijk, 400 in de eerste eeuwen van het hertogdom tot 1200 met de uitsluiting van de Grote Raad.

Na deze hervorming, het ambt van lid van de assemblee werd erfelijkwerd men lid vanaf de leeftijd van vijfentwintig (of twintig in het geval van loting op St. Barnabasdag).

De verplichte vereisten waren geboren worden in een patriciërsfamilie door een wettig huwelijk en niet al ingewijd te zijn in een kerkelijke carrière.

De Grote Raad bestuurde de stad via een reeks commissies en magistracies, met als belangrijkste de Senaatde Raad van Tien, de Savi di Terraferma e di Mare, en de Provveditori.

Hoe werden de leden van de Grote Raad gekozen?

De verkiezingen vonden plaats in de Onderzoekszaal van het Dogenpaleis en waren erg bewerkelijk.

Zodra de zittende doge was overleden, kwam de Raad bijeen en gaf zijn jongste raadslid de opdracht om een kind tussen de acht en tien jaar oud op te roepen. Het kind moest door loting uit een urn de namen trekken van dertig raadsleden (die geen familie mochten zijn van de betrokken persoon).

Ondertussen werden metalen ballen, bekend als "balotte" (een term waarvan het woord stembiljet is afgeleid), werden in de urn geplaatst, evenveel als het aantal raadsleden onder de dertig jaar.

In dertig daarvan was een cartouche met het woord "lector" aangebracht. De dertig stembiljetten waren van goud, terwijl de overige van zilver waren.

Bij de loting van de dertig raadsleden uit de jongen, "ballottino" genoemd, werd er opnieuw geloot en negen personen werden geïdentificeerd wiens taak het was om een andere veertigVervolgens werden de genomineerden door loting teruggebracht tot twaalf.

De twaalf stemden dus voor vijfentwintig patriciërs, gebracht naar negen door loting.

De negen leden nomineren dan vijfenveertigwaaruit elf worden getrokken.

De elf loten dan de eenenveertig die tot doge gekozen zouden worden.

De uiteindelijke verkiezing vond plaats na de mis in Basiliek van San Marcowaarna de benoemden zich in de speciale zaal verzamelden en de namen op geheime stembiljetten schreven, waarbij ze zwoeren naar geweten te stemmen.

Toen de doge eenmaal was gekozen Stembiljet kreeg de positie van zijn persoonlijke notaris.

Dit zeer ingewikkelde systeem, dat doet denken aan een loterij, vermeed het gevaar van valsspelen.

Welke schilderijen hangen er in de Hall of the Great Council?

De kamer heeft talrijke schilderijen die het een prachtig compendium maken van wat was Venetiaanse schilderkunst in de late 16e eeuwOnder hen zijn:

• Kroning van de MaagdGuariento
• Triomf van VenetiëPaolo Veronese
• Doge Nicolò da Ponte, in aanwezigheid van Venetië, ontvangt de hulde van de ambassadeurs van de onderworpen stedenJacopo Tintoretto
• Het paradijsJacopo en Domenico Tintoretto
• Venetië gekroond door de overwinning verwelkomt de onderworpen provinciesJacopo da Palma il Giovane
• Portret van Doge Andrea DandoloTintoretto
• De inname van SmyrnaPaolo Veronese
• De verdediging van ScrutariPaolo Veronese
• De slag bij CasalmaggioreFrancesco Bassano
• De slag om PolesellaFrancesco Bassano
• De slag om RivaTintoretto werkplaats
• De slag om ArgentaTintoretto werkplaats
• De verdediging van BresciaTintoretto werkplaats
• De slag om GallipoliTintoretto werkplaats
• De slag bij MaclodioFrancesco Bassano
• De slag om CadoreFrancesco Bassano
• De overwinning van CremonaJacopo Palma
• Andrea Gritti herovert PaduaJacopo Palma
• Paus Alexander III overhandigt het zwaard aan Doge Sebastiano ZianiFrancesco Bassano
• De verovering van ZaraAndrea Vicentino
• De inname van ConstantinopelDomenico Tintoretto
• De overwinning op de Genuezen bij ChioggiaCarlo en Gabriele Caliari

Conclusies

Hier zijn we aan het einde van deze wandeling in de Grote Raadszaal van Venetiëwaar ik je heb verteld over zijn geschiedenis, architectuuren de beroemdste werkt binnenin gehuisvest.

Als je nog vragen hebt, aarzel dan niet om me te schrijven, en als je deze buitengewone zaal met eigen ogen wilt bewonderen, boek dan een bezoek aan het Dogenpaleis in Venetië.

Fotocredits:

• Sala del Maggior Consiglio: Foto door Michael Kemper via Flickr
• Pace di Venezia: Foto via Wikimedia
• Marino Faliero e il drappo nero: Foto door Falcodigiada via Wikimedia
• Barbarossa bacia il piede al Papa: Foto door Archeodontosaurus via Wikimedia
• Il Paradiso di Tintoretto: Foto door CdeHaan via Flickr
• Salone del Maggior Consiglio: Foto door David Abrantes via Flickr